۱۳۹۰ بهمن ۲۹, شنبه

خامنه ای خطاب به خبرگان: اجازه دخالت در مورد جزئیات عملکرد خود را به شما نمی دهم!

آخه یکی نیست بپرسه، مگه تو اجازه دخالت در کلیات رو به این پیزوری های مردنی میدی که حالا دخالت در جزئیات این مادر مرده ها تو رو تکون داده؟

۱۳۹۰ بهمن ۱۸, سه‌شنبه

آیا میتوانیم هوشمندانه تر عمل کنیم؟ در این مملکت رو به سقوط؟

تصور کنید که اگر جای یکی از آن مسافران یکی از آن دو هواپیمایی که در یازده سپتامبر به برجهای  آمریکایی برخورد کرد بودید، چه احساسی داشتید و چگونه عمل میکردید؟
در یک هواپیما نشسته اید حالا به قصد کار یا تفریح مسافرت را شروع کردید،  که ناگهان با حمله تروریست ها به قصد در اختیار گرفتن هدایت هواپیما مواجه میشوید. بعد از اینکه  هواپیما به دست تروریست ها افتاد، یکی از آنها  با لحنی هیستریک و خلصه ایی غیرطبیعی بیانه ایی را میخواند و مسافران را از قصد شومشان مطلع میکند! و به زعم خودشان به مسافران بهشت و شهادت! را نوید میدهند!!!
دنیا در پیش روی شما تیره وتار میشود.... واقعا تصور کنید؟ خودتان را در این وضعیت تصور کنید..در این حال چه باید کرد؟
اگر بنشینید و هیچ کار نکنید و انتظار مرگ را بکشید در واقع تروریست ها را در رسیدن به هدف شومشان یاری کرده اید و و عاقبتی جز مرگ و نابودی برای خود و دیگران رقم نزده ایید.
اگر احساساتی شوید و بلند شوید و یک تنه با تروریستها در بیفتید، هرچند در کار تروریست ها کمی اخلال ایجاد کردید ، اما تنها یک گلوله نصیب شما میشود و حاصل کار شما ترس و وحشت بیشتر  مسافران  خواهد بود و در نهایت خرابکاران تصمیم خود را عملی میکنند!
حال اگر با هر وسیله موجود دیگر مسافران را از قصد خود با خبر سازید و خود نیز با دیگرانی که قصد متوقف کردن تروریست ها را دارند هماهنگ شوید و در یک حرکت حساب شده و هماهنگ حساب خرابکاران برسید؟ شاید موفق شوید و شاید هم نه، ولی عاقلانه ترین کار را کرده ایید و حتی اگر موفق هم نشوید، مرگ شما منفعلانه، کورکورانه و بی هدف نبوده.
من هم احساس همان مسافر  را دارم! ولی به جای هواپیما اسیر خرابکارانی شده ام که هدایت کشورم را در دست گرفته اند و آنرا رو به سقوط می رانند! چه باید بکنم؟ آیا راه هوشمندانه تری هست به جز نشستن و نظاره کردن سقوط به سوی سرنوشت محتوم؟